Περισσότεροι από 100.000 μαθητές άρχιζαν χθες τις Πανελλαδικές, αλλά σε ορισμένα σχολεία της χώρας, ιδίως δημοτικά, εξελισσόταν μια μάχη στη σκιά των εξετάσεων.
Στου Γκύζη, γονείς και μαθητές του 102ου Δημοτικού Σχολείου έκαναν για δύο ώρες συμβολική κατάληψη, διαμαρτυρόμενοι για τις συγχωνεύσεις σχολείων που αποφάσισε το υπουργείο Παιδείας. Στο Κερατσίνι, οι σύλλογοι γονέων 5ου και 22ου Δημοτικών Σχολείων αποφάσισαν την κλιμάκωση των αντιδράσεών τους ενάντια στις προβλεπόμενες συγχωνεύσεις των σχολείων τους. Οι κινητοποιήσεις άρχισαν την ημέρα των Πανελλαδικών Εξετάσεων, με συμπαράσταση γονέων του σχολείου προς τα σχολεία 9ο και 19ο Δημοτικά Νίκαιας. Αύριο αποφασίστηκε κλείσιμο του σχολείου το πρωί και συγκέντρωση γονέων στην Πλατεία Νίκης (Ζαρντέν) το απόγευμα, για πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους της Αμφιάλης. Ανάλογες διαμαρτυρίες εξελίσσονται και σε άλλα σχολεία. Συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, γονείς και εκπαιδευτικοί συγκεντρώθηκαν για τον ίδιο λόγο έξω από το υπουργείο Παιδείας την Τρίτη, ζητώντας από τον Συμεών Κεδίκογλου να αποσύρει τις συγχωνεύσεις. Εκείνος τους απάντησε ότι βασίστηκαν σε προτάσεις διευθυντών Εκπαίδευσης και περιφερειακών διευθυντών και τους βεβαίωσε ότι δεν θα ξεπεραστεί ο αριθμός των 350 παιδιών ανά σχολείο.
Το τσουναμι του 2011. Οι διαμαρτυρίες άρχισαν μετά το πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ» στις 15 Μαΐου, το οποίο αποκάλυπτε τον νέο σχολικό χάρτη της χώρας δημοσιοποιώντας όλα τα υπό συγχώνευση, κατάργηση και ίδρυση σχολεία. Και φαίνονται έντονες, παρότι το φετινό κύμα συγχωνεύσεων σε τίποτα δεν θυμίζει το τσουνάμι του 2011. Τότε στη θέση του κ. Κεδίκογλου ήταν η Εύη Χριστοφιλοπούλου και πραγματοποίησε εκτεταμένες συγχωνεύσεις: 1.933 σχολεία όλων των βαθμίδων είχαν συγχωνευθεί για να δημιουργηθούν 877 νέα συγκροτήματα. Συγκριτικά με τις φετινές συνολικά 230 συγχωνεύσεις, από τις οποίες προκύπτουν 115 νέα σχολεία, η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. Και τότε έγιναν διαμαρτυρίες, τελικά όμως οι συγχωνεύσεις προχώρησαν.
Γιατί λοιπόν ο νέος πόλεμος αφού τα μεγέθη είναι κατά πολύ μικρότερα; Η πιο εύλογη εξήγηση είναι ότι δύσκολα μια οικογένεια αποδέχεται να αλλάξει σχολείο το παιδί της. Αλλά υπάρχει και η συνδικαλιστική αντίδραση, από τις Ομοσπονδίες Δασκάλων και Καθηγητών και από τη Συνομοσπονδία Γονέων. Η ΑΣΓΜΕ που - όπως διαφαίνεται ακόμα και από τη φρασεολογία που χρησιμοποιεί επηρεάζεται από το ΚΚΕ - αντιτίθεται στις συγχωνεύσεις με το σκεπτικό ότι «αποτελούν κομμάτι της πολιτικής που εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, διώχνει παιδιά προς την εφήμερη κατάρτιση, δημιουργεί επιπλέον πολυδύναμα σχολεία προς τέρψιν των χορηγών και των επιχειρήσεων, με στρίμωγμα των παιδιών σε μεγάλα τμήματα, παραπέρα υποκατάσταση της γνώσης με δεξιότητες». Εχουμε λοιπόν μια σύγκρουση ιδεολογιών; Οχι μόνο. Επίσης θίγονται και θέσεις εκπαιδευτικών. Η Ολγα Δασκαλάκη και ο Θανάσης Κοντελές, εκπρόσωποι του συλλόγου δασκάλων Δ. Γληνός, πιστεύουν ότι θα χαθούν πάρα πολλές «θέσεις δασκάλων στο Πρωινό, στο Ολοήμερο, στην περίπτωση που θα εφαρμοστεί ΕΑΕΠ (Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα), του διευθυντή και ακόμα θέσεις ειδικοτήτων».
Τα κριτήρια των συγχωνεύσεων. «Βασικοί στόχοι του εγχειρήματος των τελευταίων ετών είναι ο εξορθολογισμός στη διασπορά των σχολικών μονάδων, η ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και ο εκσυγχρονισμός των υποδομών» λέει ο υφυπουργός και εξηγεί γιατί επελέγησαν αυτά τα σχολεία και όχι κάποια άλλα ή κανένα.
«Τα κριτήρια που ελήφθησαν υπόψη για την απόφαση είναι τα δημογραφικά στοιχεία κάθε περιοχής, η χιλιομετρική απόσταση που καλείται να διανύσει κάθε μαθητής σε συνδυασμό με το γεωγραφικό ανάγλυφο καθώς και οι κτιριακές υποδομές στο σχολείο μετακίνησης.
Στο πλαίσιο αυτό, εξαιρούνται από τις συνενώσεις τα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των απομονωμένων και απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών της χώρας, στις οποίες οι αποστάσεις, οι καιρικές και οι συγκοινωνιακές συνθήκες δεν διασφαλίζουν τις παιδαγωγικές προϋποθέσεις για την ασφαλή και άνετη μεταφορά των μαθητών» τονίζει.